Sharon Smiley, e cila ka punuar për dhjetë vjet si recepsioniste për një firmë të pasurive të patundshme në Çikago, u pushua sepse nuk  doli për pushimin e drekës. 28 janar 2010 në mesditë, Sharon Smiley ka theksuar se do të donte vërtetë  të drekonte atë ditë, por ka mbetur e bllokuar në zyrën e saj për të përfunduar një projekt, me urdhër të një prej menaxherëve të kompanisë. Një tjetër punonjës, koleg i saj, i tha se ishte koha për të ngrënë, por ajo nuk pranoi duke vazhduar  të punojë në kompjuterin e saj, si dhe duke u përgjigjur telefonatave. Menjëherë pas kësaj, menaxheri i Burimeve Njerëzore vjen në zyrën e saj për të shpjeguar se një pushim prej 30 minutash është e nevojshme në kompani dhe se kushdo që nuk e respekton këtë rregull, konsiderohet që ka shkelur rregullat e punës. Sharon është përgjigjur se ajo kishte të drejtë të bëntë atë që gjykonte më prioritare dhe se ajo nuk ishte e paguar extra për qëndrimin 30 min. Ashtu si çdo shtet tjetër amerikan dhe  Illinois - Chicago - ka ligjet e veta që parashikojnë pushimet e drekës  për të punësuarit. Por interpretimi i këtyre ligjeve nuk mund të justifikojë që një punonjës të pushohet sepse ai nuk merr pushimin e tij të drekës. Ka shumë rregulla të punës që imponojnë një kufi në numrin e orëve që një punonjës mund të kryej në ditë ose në javë. Për të shmangur kostot shtesë në rast të paplanifikuar jashtë orarit, mund të jetë punonjësi, ai i cili duhet të kërkojë leje për të punuar jashtë orarit të punës. Pas pushimit të saj, Sharon është njoftuar se ajo nuk do të përfitoj pagesën e 6 muajëve të papunësisë, sepse ajo është shkarkuar për sjellje të keqe. Ky vendim i padrejtë e detyroi Sharon t’a çojë çështjen para gjykatës... Pas dy viteve sencash ligjore, Sharon ka fituar më në fund. Gjykata u shpreh se që ekzistojnë shumë  “sjellje të tjera të pahijshme”, se sa mosmarrja e një pushimi dreke, për të pushuar një punonjës.  Sharon ka pranuar rrogat dhe të gjitha përfitimet për të cilat ajo kishte të drejtë për dy vjet, si dhe një çek 528 dollarë për çdo javë. Që atëherë, Sharon ka gjetur një punë të ngjashme në një kompani tjetër. Punëdhënësi i tij i ri supozohet të ketë rregullat më pak të rrepta me pushimin e drekës.